Ankara’da Türk Havacılık ve Uzay Sanayii A.Ş’nin Kahramankazan ilçesindeki yerleşkesine 23 Ekim günü saat 15.30 sıralarında biri kadın 2 PKK’lı terörist tarafından saldırı düzenlendi.
Saldırıda 5 kişi şehit oldu, 22 kişi de yaralandı. 2 terörist ise ölü olarak ele geçirildi.
TUSAŞ’ta mühendis olarak çalışan 37 yaşındaki Zahide Güçlü Ekici de 14’üncü evlilik yıl dönümü için eşi tarafından gönderilen çiçeği almak üzere yerleşke kapısına geldiği sırada düzenlenen terör saldırısı sonucu hayatını kaybetti.
Sipariş edilen çiçeği Eryaman’dan TUSAŞ’a götüren Ali Özdemir de saldırıdan 20 dakika arayla kurtuldu.
“ÇİÇEKLE İLGİLİ SIK SIK AKSİLİK YAŞANDI”
Özdemir, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çiçeğin internet üzerinden sipariş verildiğini, çiçekle ilgili de sık sık aksilik yaşandığını ifade etti.
Özdemir, şunları söyledi:
“Buradan çiçekleri çıkarırken önce çiçeğin fotoğrafını çekiyoruz ve gönderici onayına iletiyoruz. Buradaki şoför arkadaşımız bir yanlışlıkla başka çiçeğin fotoğrafını çekip gönderdi ama buna rağmen onay geldi. Daha sonra çiçeği istenilenle değiştirdik ama o çiçekte bir aksilik vardı. Aslında, oraya gitmeden önce Saray bölgesindeki çiçekleri bırakıp oraya geçiyoruz. O gün bir şey bizi korudu, Saray bölgesine hiç siparişimiz yoktu ve direkt TUSAŞ’a gittik. Belki öncesinde oyalansaydık, biz de tam çatışmanın ortasında kalacaktık.”
TUSAŞ’a saat 15.00’te ulaştığını ve Ekici için sipariş edilen dahil 4-5 çiçeği saldırının meydana geldiği kapıdaki posta dağıtım merkezine bıraktığını söyleyen Özdemir, Ekici’yi saat 15.06’da aradığını, evlilik yıl dönümü hediyesi kırmızı gülleri ve çikolatayı posta merkezine bıraktığını söylediğini ifade etti.
“HAYATIMIN EN ACI SİPARİŞİYDİ”
Saldırıyı duyunca şoka girdiklerini dile getiren Özdemir, şunları kaydetti:
“Hiçbir şeyden haberimiz yoktu ve dükkana döndük. Saat 16.00 civarı orada terör saldırısı olduğunu öğrendik. Baktığımızda tam bizim çiçeği bıraktığımız yerde olduğunu ve Zahide Hanım’a giden çiçeği bizim bıraktığımızı anladık. Çok üzüldük. Teslimatı yaptık ama keşke yapmasaydık. Hayatımın en acı siparişiydi, ölene kadar unutmayacağım bir sipariş. Keşke biraz daha önce ya da daha sonra gitseydik de o sipariş gitmeseydi. Hala posta merkezinde bizim bıraktığımız çiçeklerden duranlar varmış. Kısmet belki o zamanda onlar denk gelecekti. İnşallah bir daha böyle bir şeye maruz kalmayız.”
